over mirjam hagoort
Er staat een tent van mistig kalkpapier en behangerslijm rond een mathematisch skelet van bamboestokken middenin het lokaal van Textiel Monumentaal. Misschien zet deze eerste opdracht op de Haagse Academie al meteen de toon. Daarna gaat haar werk in allerlei varianten steeds weer over kortstondig onderdak en sporen van leven.
Al fotograferend, tekenend, schilderend, lijmend, riso-printend, frotterend en wevend ontstaan er bouwsels van papier en textiel, verf en inkt, grafiet en glansgaren, was en glas. Resultaten van nieuwsgierig onderzoek naar een architectuur van verval en wederopbouw, huizig en stads, herbergzaam en onherbergzaam, donker en licht. Altijd weer thuiskomend in ritmes en verhoudingen van de menselijke maat. Abstract en figuratief tegelijk.
Zoals het beeld van dat archetypische woonblok, gefundeerd op een toevallige, maar zeer welkome naad in de stof. Beton brut in een landschap van textiel met print en rafel, gevat in een grid van rode ruiten van een versleten doek. Een zachtgele laag bijenwas houdt alles bij elkaar – zolang als ‘t duurt.
Sinds het weefgetouw in haar atelier staat komen er nieuwe metamorfosen aan het licht. Bewegingen van chaos naar orde en vice versa. Stof wordt draad en draad weer stof.
Zoals die jas om in te wonen, althans toen. Maar nu met huid en haar gefileerd tot zijn essentie: een plattegrond van verschoten panden. Een geweven landschap van flarden mouw en voering in meer kleuren en knopen dan gedacht.
De tand des tijds geeft zij vorm in een nieuw kloppend ritme.
Haar eens opwaaiende zomerjurk in de zonnige achtertuin is nu gesublimeerd tot een exacte rechthoek van opvallend veel structuren en tinten wit.
Zo wordt het werk steeds persoonlijker en daarmee -o paradox- steeds universeler.
De vrolijk gestreepte tent die ooit onderdak bood aan de zithoek van het ouderlijk huis scheurde ze in repen en vormt nu de basis van alle composities in oranje en groen. De troost van een tent: weemoed wordt in de kiem gesmoord door lichtvoetig weefsel.
Verleden en heden hangen keer op keer aan hetzelfde oersterke zijden draadje.
Galerie van den Berge in Goes vertegenwoordigt haar werk en zij exposeert regelmatig (o.a. Cityscapes Foundation, Tekenkabinet Amsterdam, Arcam, en Galerie Witteveen in Amsterdam) en werkt ook in opdracht.
Textiel Monumentaal aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag (1980-1985).
Schilderen en Tekenen aan de Academie voor Beeldende Kunsten Rotterdam (1985-1986).
Winnaar Koninklijke Subsidie voor Vrije Schilderkunst (1989).
Mirjam Hagoort (Rotterdam, 1961) woont in Amsterdam
en werkt aan het IJ in Amsterdam-Noord.
info@mirjamhagoort.nl 0623519144
Nieuwendammerdijk 532a 1023 BX Amsterdam
